Ziemski Karol Jan (1895-1974) – urodził się 27 maja 1895 r. w Nasutowie. Absolwent rosyjskiej szkoły oficerskiej w Kijowie,  uczestnik wojny polsko-bolszewickiej  w stopniu kapitana WP. W trakcie kampanii wrześniowej 1939 r., już w randze pułkownika, dowodził warszawskim 36 pułkiem piechoty, broniąc m. in. Modlina. Za obronę twierdzy i odniesioną ranę odznaczony został odznaczony Orderem Virtuti Militari. Po upadku Modlina dostał się do niewoli i skierowany został do jenieckiego punktu zbornego w Działdowie (Gefangenenlager Soldau-Illowo-Mlawa), z którego jako inwalida wojenny został zwolniony. W czasie okupacji niemieckiej nie zaprzestał działalności zbrojnej, służąc najpierw jako oficer Komendy Głównej Armii Krajowej, a następnie jako  Zastępca Dowódcy Okręgu Warszawskiego AK. W czasie powstania warszawskiego dowodził Grupą „Północ”. Po wojnie wyemigrował z kraju i działał na rzecz przebywających na wychodźstwie kombatantów. W 1964 r. został awansowany do stopnia generała brygady przez generała Władysława Andersa. Zmarł 17 stycznia 1974 r. w Londynie.