Żagiel Stefan (1949-2023) – urodził się 8 lutego 1949 r. w Krzczonowie. Dziennikarz, poeta i eseista związany ze środowiskiem pisarzy i poetów działdowskich. Twórczość: Dworzec marionetek (1985), Oś asymetrii (1989 i 2014), Przełom (1992), Srebrne wieże. Zbiór opowiadań (1992), Gorejący krzyk (1992), Wiatraki (1993), Rozterki (1994), Drogowskaz w okularach (1996), Czereśnie (1996), Blaski i ciernie (1997), Astry (1998), Może… (1999), Ucho igielne (2001), Przemijanie (2003), Tygrysy i karpie (2005), Modlitewnik Królowej Bony (2005), Pozdrawiam cię, mój Krzczonowie (2008), 23 wiersze (2009), Chwile (2013), Urny (2016). Jako dziennikarz publikował artykuły w „Trybunie Mazowieckiej”, „Naszej Trybunie”, „Tygodniku Ciechanowskim” i „Dzienniku Pojezierza”. Twórca Ciechanowskich Almanachów Poezji, wydawanych sukcesywnie od 1982 r., a w 1997 r. zainicjował cykl Działdowskich Almanachów Poezji, redagując pierwszy tom: Pejzaż miasta. Wyróżniony wieloma nagrodami literackimi. Zmarł 1 lipca 2023 r. w Ciechanowie.