Wróbel Jerzy (1913-1971) – urodził się 26 kwietnia 1913 r. w Sochach. W 1932 r. ukończył Państwowe Seminarium Nauczycielskie w Działdowie i podjął pracę jako nauczyciel w Srebrnym Borku, a później w Działdowie. W 1936 r. ukończył Szkołę Podchorążych Piechoty w Komorowie i rozpoczął służbę zawodową w WP. Jako dowódca kompanii ckm wziął udział w kampanii wrześniowej. W czasie okupacji pracował w Warszawie pod nazwiskiem Nowak i działał w szeregach organizacji „Miecz i Pług” podporządkowanej od marca 1942 r. KG AK. Aresztowany przez Gestapo, był więziony na Pawiaku i osadzony, najpierw w obozie w Majdanku a następnie Gross-Rosen i w Grulichu. Po wojnie służył w LWP w Olsztynie, Rembertowie, Sanoku, Skierniewicach i Łowiczu. W latach 1949-1951 był kierownikiem Domu Dziecka w Elblągu, a w latach 1952–1971 pracował w Ministerstwie Kultury i Sztuki w Warszawie. Zmarł 3 lutego 1971 r. w Warszawie.