Wantowski Alfons (1902-1982) – urodził się 8 lutego 1902 r. w Rumianie. Porucznik marynarki RP. W 1919 r. żołnierz 10 kompanii 3 batalionu 63. pułku piechoty w Toruniu. Uczestnik wojny polsko-bolszewickiej. W 1922 r. przeniesiony służbowo do marynarki i służył m. in. na okręcie szkolnym ORP „Generał Haller”, torpedowym ORP „Burza”, niszczycielu eskortowym ORP „Ślązak” (były HMS „Bedale”), niszczycielu ORP „Garland” i kontrtorpedowcu ORP „Błyskawica”. W czasie wojny obronnej i światowej uczestniczył m. in. w inwazji pod Dieppe w 1942 r., w konwoju do Murmańska, w inwazji na Włochy pod Salerno w 1943 r. oraz w ochronie konwojów na trasie morskiej: Gibraltar-Aleksandria. W 1944 r. wziął udział w inwazji na Francję. Po wojnie, w 1947 r. powrócił na ORP „Błyskawica” do kraju i podjął służbę w Marynarce Wojennej. W 1951 r. wydalony ze służby bez prawa do emerytury przez kontrwywiad Marynarki Wojennej. Przed wojną z Niemcami i w jej trakcie odznaczony: medalem Polska swemu Obrońcy, Brązowym Krzyżem Zasługi, Medalem Dziesięciolecia, Medalem Morskim i Krzyżem Walecznych. Po wojnie odznaczony Srebrnym Krzyżem Zasługi. Zmarł 26 grudnia 1982 r. w Gdyni.