Świtalski Karol Edward (1902-1993) – urodził się 23 października 1902 r. w Radomsku. Duchowny luterański. W latach 1929–1931 prefekt w Państwowym Seminarium Nauczycielskim w Działdowie, a następnie administrator parafii w Łomży w latach 1931–1932. Jako starszy kapelan został 8 grudnia 1935 r. został mianowany proboszczem przy Dowództwie Okręgu Korpusu Nr VII WP w Poznaniu. W latach 1937–1939 był członkiem komitetu redakcyjnego warszawskiego „Głosu Ewangelickiego”. Po kampanii wrześniowej 1939 r. pozbawiony przez okupantów niemieckich  funkcji kościelnych. Po wojnie powrócił do pracy duszpasterskiej. W 1964 r. wyjechał do Niemiec Zachodnich, ale utrzymywał kontakt z Polskim Kościołem Ewangelicko-Augsburskim na Obczyźnie w Anglii i wysyłał teksty do „Posła Ewangelickiego” w Londynie. Za starania o sprawę polską otrzymał Medal XV-lecia Związku Żołnierzy Kresowych. Zmarł 2 czerwca 1993 r. w Bensheim.