Soborski Jan Włodzimierz ps. Gniady (1911-1991) – urodził się 5 maja 1911 r. w Nietulisku. W 1938 r. ukończył studia w Szkole Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Po studiach osiedlił się w Warszawie i prowadził własny skład drewna. W czasie kampanii wrześniowej walczył jako oficer zwiadowczy 3. baterii 28. pułku artylerii lekkiej w składzie Armii „Łódź” w randze podporucznika, walcząc m. in. pod Praszkami i w obronie Modlina. Po upadku twierdzy osadzony został w obozie dla jeńców wojennych w Działdowie. Po zwolnieniu z obozu powrócił do Warszawy i nadal prowadził skład drewna. Od 1940 r. należał do konspiracji. Uczestnik powstania warszawskiego jako adiutant II Rejonu Obwodu Mokotów. Pod koniec lat czterdziestych XX w. podjął pracę leśnika w powiecie rypińskim. W kolejnych latach pracował w Nadleśnictwie Okalewo, Skrwilno i Urszulewo. W 1974 r. przeszedł na emeryturę. Zmarł 7 września 1991 r. w Szczutowie. Odznaczony m. in. Krzyżem Walecznych, Krzyżem Partyzanckim, Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski i Złotym Krzyżem Zasługi.