Leyk Gottlieb, ew. Bogumił (1860–1945) – urodził się 17 grudnia 1860 r. w Szczytnie. Polski działacz narodowy na Mazurach, kaznodzieja ewangelicki związany z ruchem gromadkarskim. W młodości uczył się zawodu murarza i kamieniarza, po czym wyemigrował do Westfalii. Po powrocie na Mazury w 1884 r. osiadł w Świętajnie, Lemanach, zaś od 1894 r. w rodzinnym Szczytnie. W 1897 r. podjął się pracy kaznodziei ewangelickiego. W 1909 założył Wspólność Chrześcijańską, lokalną organizację gromadkarską, w 1919 r. został działaczem Mazurskiego Związku Ludowego oraz „Komitetu Mazurskiego”. Opowiadał się za przyłączeniem Warmii i Mazur do Polski. W 1921 wyjechał ze Szczytna najpierw do Torunia, a następnie do Działdowa i do Warszawy. W 1924 r. osiadł w Wielbarku. W 1945 r. ewakuował się wraz z ludnością niemiecką do Bawarii. Zmarł 11 października 1945 r. w Monachium.