Leszek Biały (ok. 1184/5- 1227) – urodził się w 1184 lub 1185 r. Syn Kazimierza II Sprawiedliwego, książę zwierzchni Polski w latach 1194-1198, 1199, 1206-1210 i 1211-1227, książę mazowiecki w latach 1194-1200, książę kujawski w latach 1199-1200. W 1217 r., wspólnie z księciem mazowieckim Konradem i księciem pomorskim Świętopełkiem rozpoczęli chrystianizację Prus, najpierw nieefektywną drogą pokojową, a następnie zbrojną. W 1222 r. zorganizowana na Prusy wyprawa zbrojna przyniosła nikłe efekty, w wyniku wycofania się z sojuszu Świętopełka. Na zajętej ziemi chełmińskiej pobudowano jedynie przygraniczne strażnice, również na terenie obecnego powiatu działdowskiego, które okazały się mało skuteczne i szybko zostały przez Prusów zniszczone. Zginął z ręki zdrajcy 24 listopada 1227 r. niedaleko Marcinkowa w trakcie ogólnopolskiego wiecu książąt w Gąsawie.