von Laszewski, ew. Łaszewski, Stefan (1862-1924) – urodził się 8 stycznia 1862 r. w Brąchnówku. Dzialacz niepodległościowy. Studiował na uniwersytetach we Wrocławiu i w Berlinie. Doktoryzował się na uniwersytecie w Lipsku. Od 1892 r. prowadził kancelarię adwokacką w Grudziądzu. Od 1911 r. deputowany do Reichstagu z okręgu kartusko-pucko-wejherowskiego, członek Koła Polskiego, a w latach 1917-1918 wiceprezes oraz członek Związku Ludowo-Narodowego. Optował za przyznaniem Działdowa i okolic Polsce. W latach 1919–1920 piastował stanowisko pierwszego w historii II RP wojewody pomorskiego z siedzibą w Toruniu. Od 1922 r był prezesem Najwyższego Trybunału Administracyjnego. 2 maja 1923 r. odznaczony został Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski. Zmarł 20 marca 1924 r. w Warszawie.