Kościół pw. Świętej Opatrzności Bożej w Wąpiersku – pierwszy, murowany ufundowali Krzyżacy w XIV w. Około 1520 r. kościół spłonął, a parafia utraciła samodzielność. Kolejny zbudowano 150 lat później, a jego konsekracji dokonano w 1671 r. Koszt budowy pokrył ówczesny właściciel ziemski, Wawrzyniec Wąpierski. W 1733 r. wielki pożar strawił prawie całą wieś, w tym i świątynię, z której pozostały jedynie mury. Odbudowa jej nastąpiła w 1762 r. dzięki poparciu biskupa Andrzeja Ignacego Baiera. W czasie wojen napoleońskim budowla uległa poważnym zniszczeniom i władze pruskie nie zezwoliły na jej odbudowę. Dzięki staraniom ks. Alfonsa Tisslera, zbudowano w latach 1933–1935 istniejącą do dziś świątynię i przywrócono samodzielną parafię. Kościół jest murowany z cegły na kamiennej podmurówce. Drewniany strop został od wewnątrz otynkowany. Dach pokryto dachówką holenderką, posadzkę wykonano z płytek betonowych, a w otwory okienne wstawiono witraże oprawione w ołów. Od strony zachodniej znajduje się niewielka kwadratowa wieża z otworami zamkniętymi drewnianymi żaluzjami. Konstrukcja chóru jest drewniana. Znajdujące się na nim organy we współczesnej oprawie pochodzą z kościoła ewangelickiego z Lidzbarka. Na przykościelnym cmentarzu znajduje się żeliwny krzyż z drugiej połowy XIX w.