Kałuża Roman (1905-1940) – urodził się 6 sierpnia 1905 r. w Zagajach Stradowskich. Porucznik WP i dowódca 1 plutonu szwadronu czołgów 91 Dywizjonu Pancernego, który w dniach 28-30 marca 1939 r. został przetransportowany koleją do rejonu Sierpca, gdzie został podporządkowany dowódcy Nowogródzkiej Brygady Kawalerii. W czasie wojny obronnej z Niemcami dywizjon zajmował pozycje na lewym skrzydle obrony linii Lidzbark-Działdowo, w lesie niedaleko Zielunia. W dniach 2-3 września jego szwadron wspierał oddziały ułanów w walkach niedaleko Petrykóz i w kierunku Kuczborka. W trakcie odwrotu wojsk polskich wzięty przez sowietów do niewoli i osadzony w Starobielsku. Wiosną 1940 r. został zamordowany w Charkowie, a jego szczątki pochowane zostały na Cmentarzu Ofiar Totalitaryzmu w Piatichatkach.