31 stycznia 1949 r. – został stracony w rzeszowskim więzieniu urodzony 8 stycznia 1914 r. w Jarosławiu Władysław Antoni Koba. 31 maja 1932 r. zdał maturę w II Gimnazjum im. Augusta Witkowskiego w Jarosławiu i został przyjęty do Szkoły Podchorążych Piechoty w Komorowie, którą ukończył w 1935 r. Jeszcze w tym samym roku awansował do stopnia podporucznika ze starszeństwem, zaś w 1938 do stopnia porucznika i służył jako oficer służby stałej piechoty w 3 pułku piechoty Legionów w Jarosławiu. W czasie kampanii wrześniowej walczył w szeregach macierzystego pułku m. in. w rejonie Sieradza, Lucjanowa, pod Wolą Cyrusową oraz w obronie Modlina. Po upadku twierdzy został osadzony w punkcie zbiorczym w Działdowie. Po zwolnieniu rozpoczął w rodzinnym Jarosławiu działalność konspiracyjną w Służbie Zwycięstwu Polski, a następnie w Związku Walki Zbrojnej i Armii Krajowej.  Organizował i szkolił plutony ZWZ-AK na terenie Obwodu Jarosław. W 1943 r. został dowódcą plutonu dywersyjnego Obwodu AK Jarosław i oficerem dywersji Obwodu. Po zajęciu Rzeszowszczyzny przez Armię Czerwoną był poszukiwany przez UB i NKWD. 1 września 1944 r. jego pluton został rozwiązany rozkazem Komendanta Obwodu AK Jarosław. 11 listopada 1944 r. został awansowany do stopnia kapitana ze starszeństwem i przeniesiony na funkcję adiutanta dowódcy Komendy obwodu AK Przemyśl. W 1945 r., został komendantem Obwodu Przemyśl organizacji „NIE”, zaś od września 1945 r. kierownikiem Rady „Wolność i Niezawisłość” w Przemyślu, pracując jako księgowy w biurze drogowym PKP. W 1947 r. został kierownikiem Rzeszowskiego Okręgu WiN, którą to funkcję pełnił do 26 września tego roku. W tym dniu został aresztowany w Przemyślu przez funkcjonariuszy WUBP i 21 października 1948 r. po brutalnych przesłuchaniach skazany na karę śmierci. Wyrok został wykonany w rzeszowskim więzieniu. 5 lutego 1992 r. został zrehabilitowany.  W 2016 r. awansowany pośmiertnie do stopnia majora, zaś jego szczątki zostały złożone w rodzinnym grobie na cmentarzu w Przemyślu. Odznaczony m. in.: Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski (pośmiertnie), Krzyżem Walecznych (dwukrotnie), Srebrny Krzyżem Zasługi z Mieczami (pośmiertnie).