3 września 1934 r. – zginął śmiercią samobójczą w Bydgoszczy urodzony 30 sierpnia 1898 r. w Dąbrówce Alojzy Władysław Błażeński, ew. Błażyński.  Absolwent bydgoskiego seminarium nauczycielskiego. W 1915 r. został powołany do armii niemieckiej, gdzie po krótkim przeszkoleniu lotniczym w Grudziądzu został skierowany do 222 eskadry lotniczej na front zachodni. Po kilku miesiącach został przeniesiony do 22 eskadry myśliwskiej i służył w niej do stycznia 1917 r. Po krótkim pobycie w Bydgoszczy i Altenburgu, gdzie wykonywał obowiązki mechanika został w lipcu 1918 r. ponownie skierowany na front do eskadry bombardującej. 6 lutego 1919 r. został zwolniony z wojska, ale już w kwietniu tego roku ponownie powołany, tym razem do eskadry lotniczej w Bydgoszczy, skąd 9 czerwca 1919 r. uciekł samolotem. Od 11 czerwca tego roku służył już w Wojsku Polskim. Jako pilot 12 eskadry wywiadowczej wziął udział w wojnie polsko-bolszewickiej 1920 r. 13 sierpnia 1920 r. jego samolot został zestrzelony pod Działdowem. Wzięty do niewoli wraz ze swoim obserwatorem Leonardem Hudzickim. Po tygodniu niewoli obaj zbiegli. Za ten czyn odznaczeni zostali Krzyżami Srebrnymi Orderu Virtuti Militari i Krzyżami Walecznych. 26 października 1920 r. został awansowany do stopnia podporucznika i podjął służbę w 3 pułku lotniczym. W 1923 r. awansował do stopnia porucznika ze starszeństwem, a w 1931 r. do stopnia kapitana.