3 grudnia 1922 r.

• otwarty został Mazurski Dom Ludowy w Działdowie dzięki zabiegom Emilii Sukertowej i funduszom uzyskanym z Ministerstwa Robót Publicznych, a budynek kupiło Zrzeszenie Ewangelików Polaków. Ulokowano w nim m. in. bibliotekę, internat dla młodzieży z Państwowego Seminarium Nauczycielskiego, a od 1927 r. Muzeum Mazurskie w Działdowie.
• ukazał się pierwszy numer „Gazety Mazurskiej”. Ostatni numer ukazał się z datą 19 marca 1933 r. Wydawana w języku polskim, ale drukowana głównie szwabachą, przez Stowarzyszenie Ewangelików Polaków w Warszawie, zaś od 1923 r. przy współudziale Towarzystwa Przyjaciół Mazur. Pierwszym redaktorem naczelnym był pastor Feliks Gloeh, a po nim, od czerwca 1923 r.  do likwidacji gazety w 1933 r., Emilia Sukertowa-Biedrawina. Był to dwutygodnik liczący cztery strony formatu 32 X 23 cm z nagłówkiem: „Gazeta Mazurska, Czasopismo poświęcone sprawie Mazur ewangelickich”. Część tekstu wykonano czcionkami łacińskimi, tj. antykwą, tak jak nagłówek, druga połowa tłoczona była czcionkami gotyckimi, kroju nazywanego frakturą, zwaną przez Mazurów „krakowskim szryftem” Od drugiego numeru tylko tą czcionką). Od czasu do czasu do „Gazety” załączano dodatek ilustrowany. Na uroczystość grunwaldzką w 1927 r. ukazał się czterostronicowy dodatek na kredowym papierze, poświęcony Działdowszczyźnie. Poza treściami stricte religijnymi, w czasopiśmie można było znaleźć artykuły poświęcone tradycji i kulturze Mazur, postaciom istotnym z punktu widzenia polskości tych ziem oraz wiersze wybitnych poetów polskich i powieści w odcinkach. Od 1929 r. ukazywały się dodatki: „Nasz Świat” dla młodzieży i „Nasz Światek” dla dzieci.