Emilia Sukertowa-Biedrawina (arch.)29 stycznia 1887 r. – urodziły się:
- w Łodzi Emilia Sukertowa-Biedrawina z d. Zachert, pisarka i działaczka społeczno-oświatowa. Ukończyła gimnazjum w Warszawie i kontynuowała naukę w Towarzystwie Kursów Naukowych, prywatnej szkole sztuk pięknych Conti oraz Akademii Eksportowej w Wiedniu. Od 1919 r. działała w Mazurskim Komitecie Plebiscytowym, za co została wyróżniona Złotą Odznaką Mazurskiego Związku Ludowego, a od 1921 r. w Związku Obrony Kresów Zachodnich. W 1922 r. uczestniczyła w powstaniu Mazurskiego Domu Ludowego, a 1927 r. doprowadziła do powstania Muzeum Mazurskiego i pracowała w nim jako kustosz. W latach 1923–1933 była dziennikarką, a później redaktorem naczelnym „Gazety Mazurskiej”, a w latach 1924–1938 redaktorem „Kalendarza dla Mazurów”. Była również inicjatorką i załozycielką Towarzystwa Przyjaciół Mazurów w Działdowie (1929). Była inicjatorką kursów gospodarczych i powstania żeńskiej szkoły typu rolniczego dla chłopców i dziewcząt z terenów Działdowszczyzny i okolic, również z terenów niemieckich (docelowo w Iłowie i w Malinowie). W 1930 r., w miejscu po byłym dworze w Malinowie, zbudowano istniejący do dziś i dostosowany do potrzeb Państwowej Szkoły Przysposobienia Gospodyń Wiejskich (1930–1939) budynek. Organizacją szkoły zajęła się Regina Bujakowa. W 1930 r. została odznaczona Krzyżem Kawalerskim „Polonia Restituta”, a w 1937 r. Srebrnym Wawrzynem Polskiej Akademii Literatury. Po wojnie osiadła w Olsztynie, gdzie otrzymała stanowisko kierownika Instytutu Mazurskiego, a następnie kierownika Stacji Naukowej Polskiego Towarzystwa Historycznego w Olsztynie. W 1954 r. otrzymała Złoty Krzyż Zasługi. W latach 1957–1961 wydawała „Komunikaty Mazursko-Warmińskie”. W 1959 r. Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski, a w 1967 r. Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski. Jej literackim debiutem były wydane w 1923 r. Legendy mazurskie. Najważniejsze jej publikacje to Zamek w Ojcowie (1923), Polskość Mazowsza pruskiego (1925), Mazurzy w Prusach Wschodnich (1927), Legendy nadprądnikowe (1928), Na szlaku Jagiełłowym (1934), Diabeł na Mazurach w bajkach i podaniach (1936), Z przeszłości Działdowa (1936), Przewodnik krajoznawczo-historyczny po działdowskim powiecie (1937), Działdowo w XVIII w. (1937), Bojownicy o wolność i polskość Mazur i Warmii na przestrzeni siedmiu wieków (1954), Bibliografia Mazur i Warmii w okresie dziesięciolecia 1945–1955 (1960), Bibliografia Mazur i Warmii za lata 1956—1960 (1964), Karty z dziejów Mazur (1965), Dawno a niedawno (1965). 10 października 1980 r. jej imię nadano Zespołowi Szkół Rolniczych w Malinowie (obecnie Zespół Szkół), w której od 9 czerwca 1984 r. mieści się tu poświęcona jej Izba Pamięci. Zmarła 27 grudnia 1970 r. w Olsztynie;
- w Grabinie Józefa Fuz. W czasie okupacji niemieckiej, 15 lipca 1941 r. została aresztowana przez Gestapo w miejscowości Radziwie i osadzona w KL Soldau. Tu 15 września tego roku została zamordowana. Po wojnie uznana przez Sąd Powiatowy w Płocku za zmarłą.
Obóz Soldau - listopad 2022 (BP)