28 marca 1873 r. – urodził się w Warszawie Michał du Laurans, malarz. Pierwsze nauki plastyczne pobierał w Klasie Rysunkowej Wojciecha Gersona w Warszawie. W 1895 r. przebywał w Madrycie, gdzie kopiował prace Diega Valasquesa. W 1897 r. wyjechał do Monachium , gdzie podjął studia   w Akademii Sztuk Pięknych w pracowni Simona Hollósy’ego. W 1899 r. przerwał studia i wyjechał do Paryża, gdzie kontynuował naukę w Académie Julian pod kierunkiem Benjamina Constanta i Jules’a Lefebvre’a. Jego prace wystawiane były w warszawskim Towarzystwie Zachęty Sztuk Pięknych od 1894 do 1937 r., oraz w salonie prywatnym Aleksandra Krywulta i Salonie Sztuki Stefana Kulikowskiego. Pobierał również lekcje u Jamesa McNeilla Whistlera w Londynie. W 1920 r. powrócił do Warszawy. Od 1927 r. był członkiem Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych. W 1941 r., czasie okupacji niemieckiej, został aresztowany i przewieziony do KL Soldau, z którego został zwolniony. W 1945 r. otrzymał stanowisko kustosza Muzeum Diecezjalnego w Płocku. Zmarł 9 stycznia 1958 r. w Płocku.