28 lutego 1960 r. – zmarł urodzony 14 stycznia 1894 r. Ludwik Tadeusz Schweizer, pułkownik dyplomowany kawalerii WP. Uczestnik wojny polsko-bolszewickiej. Od 14 lutego 1936 r. dowódca 26 Pułku Ułanów Wielkopolskich stacjonującego w Baranowiczach. W takcie kampanii wrześniowej 1939 r. jego pułk wchodzący w skład Nowogródzkiej Brygady Kawalerii dowodzonej przez  gen. Władysława Andersa, stacjonował najpierw w okolicach Lidzbarka, a następnie w rejonie Sierpca. Wraz z pułkiem przeszedł prawie cały szlak bojowy. Wraz kilkoma żołnierzami z pułku przedostał się do Węgier i tam został internowany. Po ucieczce z internowania podjął dalszą służbę w PSZ w Szkocji. Po wojnie pozostał na wychodźstwie i zamieszkał w Londynie. W 1943 r. opublikował książkę wspomnieniową Wojna bez legendy. Odznaczony Krzyżem Srebrnym Orderu Wojskowego Virtuti Militari (1921), Krzyżem Walecznych i Złotym Krzyżem Zasługi.