26 września 1948 r. – po samotnej walce z oddziałem funkcjonariuszy UBP i MO zastrzelił się urodzony 30 marca 1919 r. w Bielsku Franciszek Majewski ps. Słony. W latach 1938-1939 był podoficerem zawodowym w 8 Płockim Pułku Artylerii Lekkiej im. króla Bolesława Krzywoustego. Jako żołnierz kampanii wrześniowej walczył pod Mławą, gdzie dostał się do niewoli niemieckiej. Wiosną 1940 r. został zwolniony z oflagu i w tym samym roku wstąpił do POW. Od 1942 r. był czynnym żołnierzem AK. W listopadzie 1943 r. został dowódcą plutonu bojowego AK i na jego czele przeprowadził kilka spektakularnych akcji przeciwko niemieckiemu aparatowi ucisku. W październiku 1944 r. brał udział w likwidacji grupy skoczków sowieckich, prowadzących działalność wywiadowczą przeciwko AK. W styczniu 1945 r. został odznaczony Krzyżem Walecznych. Po wkroczeniu wojsk sowieckich, w lipcu 1945 r. na teren Północnego Mazowsza ujawnił się,. Jednak wiosną 1946 r. znalazł się ponownie w konspiracji z uwagi na możliwość aresztowania i wstąpił do oddziału ROAK Obwód „Mewa”, działającego na terenie województwa warszawskiego, również w okolicach Lidzbarka i Działdowa. W październiku 1946 r. otrzymał awans do stopnia porucznika. W 1947 r. jego oddział starł się z oddziałami UBP i MO, m. in. pod Okalewem i Chudzynkiem.