23 grudnia 1894 r. – urodził się we Lwowie Tadeusz Kułakowski. Porucznik WP i intendent wojskowy. Uczestnik I wojny światowej i wojny polsko-bolszewickiej 1920 r. Odznaczony w tym okresie Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari, Krzyżem Niepodległości,  Srebrnym Krzyżem Zasługi,  Srebrnym Krzyżem Zasługi,  Srebrnym Krzyżem Zasługi, Medalem Pamiątkowym za Wojnę 1918–1921 i Medalem Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości. W czasie kampanii wrześniowej 1939 r. służył w sztabie Nowogrodzkiej Brygady Kawalerii przy gen. Władysławie Andersie i przebywał z nim w okolicach Lidzbarka i Działdowa. Po dostaniu się do niewoli sowieckiej i został osadzony w Starobielsku. Zamordowany przez NKWD w 1940 r. w Charkowie. Pochowany w Piatichatkach. 5 października 2007 r. awansowany pośmiertnie do stopnia kapitana.