20 września 1951 r. – zostali straceni:

• urodzony 30 czerwca 1921 r. w Lubowidzu Władysław Kwiatkowski, ps. Jerzy, Jurek, z zawodu krawiec. W czasie okupacji niemieckiej żołnierz AK. Od marca 1946 r. żołnierz Batalionu ROAK „Znicz” dowodzonego przez Pawła Nowakowskiego, działającego w okolicach Lidzbarka, Brodnicy i Nowego Miasta Lubawskiego, w oddziale Stanisława Balli. Od listopada tego roku dowódca samodzielnego oddziału współpracującego z batalionem ROAK „Znicz” działającego m. in. na terenie powiatu działdowskiego. W 1947 r. związał się z NZW i przeszedł pod komendę Franciszka Majewskiego. 16 października 1948 r. został aresztowany w Warszawie i 15 stycznia 1951 r. skazany na karę śmierci przez warszawski WSR.
• urodzony 1 maja 1925 r. w Kozolinie Stanisław Derkus, ps. Stach, Śmiały.Od połowy 1946 r. żołnierz ROAK w Obwodzie „Mewa”, a następnie walczył w szeregach NSZ i NOW na terenie województwa warszawskiego, również w okolicach Działdowa i Lidzbarka. 10 maja 1949 r. schwytany został przez funkcjonariuszy UBP i wyrokiem warszawskiego WSR skazany na karę śmierci.
• urodzony 23 listopada 1923 r. w Nowej Wsi Henryk Gosik, ps. Doktorek, Heniek. Podczas okupacji niemieckiej był żołnierzem AK na terenie Obwodu „Sierpc”. W sierpniu 1944 r. został zatrzymany przez Niemców i wywieziony na przymusowe roboty na Litwę. Po zajęciu terenów litewskich przez wojska sowieckie wstąpił do Wojska Polskiego i uczestniczył m. in. w walkach o Wał Pomorski, Kołobrzeg, Szczecin. Po kapitulacji Niemiec pozostał w wojsku, jednak w styczniu 1946 r. zdezerterował, ponieważ groziło mu aresztowanie. W marcu 1946 r. został żołnierzem Batalionu ROAK „Znicz” pod dowództwem Pawła Nowakowskiego w oddziale Jana Szloma vel Szluma. Walczył w okolicach między innymi Lidzbarka i Działdowa. Latem 1946 r., po reorganizacji oddziałów ROAK, walczył w oddziale dowodzonym przez Józefa Marcinkowskiego. Po aresztowaniu skazany na karę śmierci.