2 grudnia 1560 r. – zmarł we Frankfurcie nad Odrą urodzony 23 kwietnia 1508 r. w Brandenburgu Georgius Sabinus, ew. Schuler. Studiował na uniwersytecie w Wittenberdze. Od 1538 r. był profesorem poezji i retoryki na uniwersytecie we Frankfurcie nad Odrą i dyplomatą Joachima II, podróżującym również do Polski. W 1544 r. zamieszkał w Królewcu, gdzie został rektorem Szkoły Partykularnej, a po jej przekształceniu w uniwersytet, od 17 sierpnia 1544 r. pierwszym rektorem Albertyny. Tę funkcję pełnił do 1547 r., a następnie w latach 1552-1553. W 1552 r. przebywał na zamku w Działdowie. Opublikował: De nupttis incliti Regis Poloniae Sigismundi Augusti et Elyssae Caesaris Ferdinandii filiae carmen (1543), De carminibus ad veterum imitationemartificiose componendis, praecepta bona et utilla collecta a clarissimo viro Georgio Sabino (1551), Fabularum Ovidii inerpretatio tradita in Academia Regiomontana a Georgio Sabin (1555). Pośmiertnie ukazały się jego Poezje (1558) i Ovidii Metamorphosis seu fabulae poeticae earumque interpretatio ethica, physica et historica Georgii Sabinii (1589). W 1555 r. osiadł we Frankfurcie nad Odrą.