19 marca 1933 r.:

• taka data umieszczona została na ostatnim numerze wydawanej od 3 grudnia 1922 r. „Gazety Mazurskiej”. Wydawana w języku polskim, ale drukowana głównie szwabachą, przez Stowarzyszenie Ewangelików Polaków w Warszawie, zaś od 1923 r. przy współudziale Towarzystwa Przyjaciół Mazur. Pierwszym redaktorem naczelnym był pastor Feliks Gloeh, a po nim, od czerwca 1923 r.  do zlikwidowania w 1933 r., Emilia Sukertowa-Biedrawina. Był to dwutygodnik liczący cztery strony formatu 32 X 23 cm z nagłówkiem: „Gazeta Mazurska, Czasopismo poświęcone sprawie Mazur ewangelickich”. Część tekstu wykonano czcionkami łacińskimi, tj. antykwą, tak jak nagłówek, druga połowa tłoczona była czcionkami gotyckimi, kroju nazywanego frakturą, zwaną przez Mazurów „krakowskim szryftem” Od drugiego numeru tylko tą czcionką). Od czasu do czasu do „Gazety” załączano dodatek ilustrowany. Na uroczystość grunwaldzką w 1927 r. ukazał się czterostronicowy dodatek na kredowym papierze, poświęcony Działdowszczyźnie. Poza treściami stricte religijnymi, w czasopiśmie można było znaleźć artykuły poświęcone tradycji i kulturze Mazur, postaciom istotnym z punktu widzenia polskości tych ziem oraz wiersze wybitnych poetów polskich i powieści w odcinkach. Od 1929 r. ukazywały się dodatki: „Nasz Świat” dla młodzieży i „Nasz Światek” dla dzieci. Oficjalnie gazeta przestała istnieć 1 kwietnia 1933 r.
• urodził się w Wilnie Józef Kołecki. W czasie okupacji niemieckiej osadzony wraz z matką w listopadzie 1940 r. w KL Soldau. Dalsze losy mi nieznane.