18 maja 1903 r. – urodził się w Działdowie Max Oschitzki, ew. Osborn, muzyk jazzowy. W latach 1909-1917 uczęszczał do szkoły powszechnej w rodzinnym mieście. W 1920 r. zamieszkał w Berlinie i występował w rozrywkowym zespole muzycznym, którym kierował. W 1933 r. z uwagi na narastające prześladowania narodowości żydowskiej stracił wszelkie kontrakty muzyczne, a 19 sierpnia 1935 r. został wydalony z Izby Muzycznej Rzeszy. 26 marca 1939 r. opuścił Berlin i udał się do Genui, a stamtąd statkiem do Hong Kongu. 3 września 1939 r. został tam internowany przez władze brytyjskie jako „potencjalny wróg”, a 20 czerwca 1940 r. wydalony do Szanghaju. W 1941 r. utracił z uwagi na swoją narodowość obywatelstwo niemieckie. Jako bezpaństwowiec musiał przebywać w administrowanym przez Japończyków szanghajskim getcie Hongkew do 1945 r. Po zakończeniu wojny, do 1949 r. przebywał w Szanghaju, grając z powodzeniem w różnych  zespołach jazzowych. W 1949 r. osiedlił się w Nowym Jorku, gdzie występował w różnych zespołach jazzowych pod nazwiskiem Osborn, a następnie, w 1956 r.,  z uwagi na podupadające zdrowie,  w Miami. Tu 7 kwietnia 1988 r. zmarł.