18 grudnia 1900 r. – urodził się w Utracie Józef Góralski, ksiądz katolicki. W latach 1926-1928 wikariusz w Sierpcu, a następnie, na polecenie władz diecezjalnych, studiował filologię polską na Uniwersytecie Warszawskim. W latach 1935-1939 pracował jako nauczyciel języka polskiego w płockich szkołach średnich oraz pełnił funkcję kapelana więziennego. W latach 1939-1940 trzykrotnie aresztowany i osadzany w sierpeckim więzieniu, skąd trafił najpierw do KL Soldau, a następnie do KL Dachau. Przebywał również przez pół roku w KL Mauthausen, podobóz Gusen, gdzie pracował w kamieniołomach. Stamtąd ponownie przewieziony do KL Dachau. Po wyzwoleniu przebywał w ośrodku polskim niedaleko Monachium. 26 września 1945 r. wrócił do Polski i pracował jako nauczyciel języka polskiego w Wyższym Seminarium Duchownym w Płocku. W 1947 r. otrzymał kanonię kolegiaty pułtuskiej, od 1959 r. prałatem kustoszem, a od 1973 prałatem diakonem. W 1974 r. przeszedł na emeryturę. Zmarł 22 stycznia 1992 r. w Płocku.