16 października 1946 r. – straceni zostali w Działdowie:

– urodzony 4 listopada 1924 r. w Krzywkach-Piaskach Edward Bartkowski, pseudonim Pomidor. Od marca 1946 r. żołnierz Batalionu ROAK „Znicz”, dowodzonego przez Pawła Nowakowskiego i działającego w okolicach Działdowa, Lidzbarka i Nowego Miasta Lubawskiego, pod komendą Stanisława Balli. Brał udział m. in. w ataku na jednostkę wojskową w Koszelewach i na Urząd Bezpieczeństwa Publicznego w Żurominie. 14 września 1946 r. aresztowany przez funkcjonariuszy UBP i skazany przez warszawski Wojskowy Sąd Rejonowy w trybie doraźnym na karę śmierci.

– urodzony 10 lutego 1925 r. w Zieluniu Mieczysław Sarnecki. Z zawodu ślusarz. Funkcjonariusz PUBP. 21 grudnia 1945 r. zdezerterował wstąpił do oddziału Franciszka Przytuły działającego w ramach Batalionu „Znicz” dowodzonego przez Pawła Nowakowskiego w okolicach Działdowa, Mławy i Sierpca. Od kwietnia 1946 r. walczył w oddziale Andrzeja Różyckiego. 2 maja 1946 r. został wzięty do niewoli w trakcie jednej z akcji bojowych. 14 września 1946 r. warszawski WSR na sesji wyjazdowej w Mławie w trybie doraźnym skazał go na karę śmierci.

– urodzony 25 października 1919 r. w Wąpiersku Bronisław Granica. W okresie okupacji niemieckiej przebywał na robotach przymusowych w Niemczech. W listopadzie 1942 r. wcielony do Wehrmachtu. Od sierpnia 1943 r. w niewoli alianckiej, skąd trafił do Polskich Sił Zbrojnych. W lutym 1946 r. wrócił do kraju, a 5 czerwca 1946 r. wstąpił do działającego na terenie powiatu działdowskiego oddziału ROAK Stanisława Balli i pełnił w nim funkcję szofera-mechanika. Aresztowany przez UBP w okolicach Piaseczna i 14 września 1946 r. skazany w trybie doraźnym przez warszawski WSR na sesji wyjazdowej w Mławie na karę śmierci.

– urodzony 16 grudnia 1924 r. w Bagienicach Dużych Teodor Tadeusz Niedziałkowski, ps. Kosiba, Kocięda, W maju 1946 r. zdezerterował z jednostki wojskowej w Olsztynie. W początkach czerwca 1946 r. związał się z oddziałem Stanisława Balli w ramach Batalionu ROAK „Znicz” dowodzonego przez Pawła Nowakowskiego i działającego w okolicach Lidzbarka, Brodnicy i Nowego Miasta Lubawskiego. 14 września 1946 r. aresztowany przez UBP w okolicach Kuczborka i skazany w trybie doraźnym przez warszawski WSR na sesji wyjazdowej w Mławie na karę śmierci.