12 grudnia 1860 r. – urodził się w Szymborzu Jan Kasprowicz, ps. Franciszek Szyba, poeta, dramaturg, krytyk literacki i tłumacz. Jako czynny uczestnik akcji przedplebiscytowej na Warmii, Mazurach i Powiślu przebywał m. in. w Dzialdowie (1920). Ważniejsze dzieła: Z chałupy (1887), Poezje (1889), Krzak dzikiej róży w Ciemnych Smreczynach (1898), Ginącemu światu (1901), Księga ubogich (1916), Hymny (1921), O bohaterskim koniu i walącym się domu (1930). Zmarł 1 sierpnia 1926 r. w Zakopanem.