10 kwietnia 1886 r. – urodził się w Żurominie Leon Wetmański, ksiądz katolicki. W 1902 r. rozpoczął studia w Seminarium Nauczycielskim w Wymyślinie, ale wydalony przez władze za potajemną naukę języka polskiego i podpisanie petycji do władz zaborczych o uwzględnienie języka polskiego w szkolnym programie. W 1906 r. zdał egzamin gimnazjalny w Płocku i został przyjęty do Wyższego Seminarium Duchownego w Płocku, którego rektorem był ks. Antoni Julian Nowowiejski. Święcenia kapłańskie przyjął 23 czerwca 1912 r. w Płocku i podjął dalszą naukę w Akademii Duchownej w Sankt Petersburgu. Ukończył ją w 1916 r. W czasie I wojny światowej zorganizował w Petersburgu sierociniec. W 1918 r. powrócił do Polski i został wykładowcą Niższego i Wyższego Seminarium Duchownego w Płocku. 19 grudnia 1927 r. został mianowany biskupem pomocniczym diecezji płockiej i biskupem tytularnym Camachus. Sakrę biskupią przyjął 22 kwietnia 1928 r. w Płocku. W 1931 r. został prezesem Towarzystwa Dobroczynności Caritas w Płocku oraz założył Stowarzyszenie Pań Miłosierdzia. Był również sekretarzem generalnym Związku Misji Duchowych w Polsce, a od 1939 r. dyrektorem Krajowej Unii Apostolskiej Kapłanów w Polsce. W okresie okupacji dwukrotnie aresztowany. W marcu 1941 r.  razem z arcybiskupem A. Nowowiejskim został przewieziony do Płocka, a stamtąd do niemieckiego obozu KL Soldau. Prawdopodobnie został zamordowany lipcu lub sierpniu 1941 r. Oficjalna data śmierci podana przez władze niemieckie to 10 października 1941 r. W Działdowie jest jednym z patronów miasta i jednej z parafii.