Jagiełko vel Jaegertal, Jan (1884-1942) – urodził się 8 czerwca 1884 r. w Leleszkach. W 1918 r. został członkiem tajnej organizacji wojskowej, której celem było przygotowywanie powstania na Warmii, Mazurach i Powiślu, za co został aresztowany i uwięziony przez Niemców. Po wyjściu z więzienia nielegalnie przekroczył granicę i ponownie został aresztowany we wrześniu 1919 r. Po uwolnieniu został sekretarzem Mazurskiego Związku Ludowego i członkiem delegacji mazurskich. W 1923 r. został wiceprezesem Zjednoczenia Mazurskiego i zamieszkał we wsi Szyba. Tam współpracował z „Mazurskim Przyjacielem Ludu”. Szykanowany przez władze niemieckie opuścił Prusy Wschodnie i w 1924 r. osiadł w Działdowie. W 1931 r. został członkiem zarządu Związku Mazurów (I), a w 1935 r. skarbnikiem Związku Mazurów (II). Po wkroczeniu wojsk niemieckich do Działdowa został aresztowany i wywieziony do KL Dachau. Zmarł 20 stycznia 1942 r. w Hartheim.