Grupa Operacyjna „Działdowo”, in. Grupa taktyczna płk. Habicha – improwizowana grupa taktyczna WP II RP pod dowództwem pułkownika Eugeniusza Habicha zorganizowana na początku sierpnia 1920 r. w trakcie wojny z bolszewikami na terenie Okręgu Generalnego „Pomorze”. Rozkazem dowódcy OG grupa miała bronić linii kolejowej Warszawa-Gdańsk. W skład grupy wchodziły: kombinowany dywizjon 3 Pułku Strzelców Granicznych, kompania ochotnicza, tzw. Szturmowa, złożona z więźniów kryminalnych pod dowództwem por. Konrada Szramki-Gliszczyńskiego, ochotniczy batalion 265 pułk piechoty dowodzony przez majora Zygmunta Krudowskiego, szwadron 10 pułku strzelców granicznych dowodzony przez por. Edmunda Ładę-Bardowskiego, 6 bateria 16 pułku artylerii polowej dowodzona przez por. Tadeusza Grzegorzewskiego, pluton żandarmerii pod dowództwem chorążego Głąba, 36 kompania kolejowa, pluton konny 5 Pułku Strzelców Konnych i oddział samochodowy. Osłoną miał być pociąg pancerny „Wilk” kursujący na trasie Konopki-Działdowo pod dowództwem porucznika Adama Aleksandrowicza. Po utracie Mławy, grupa płk. Habicha bezskutecznie broniła Działdowa (13 sierpnia), atakowanego przez sowiecką 12 dywizję strzelców pieszych, jej III korpus kawalerii i miejscową ludność niemiecką. Większość żołnierzy polskich uległa rozproszeniu. Przy dowódcy pozostało jedynie około 400 żołnierzy, których w kolejnych dniach przejął płk Witold Aleksandrowicz. Dowódca GO „Działdowo” płk E. Habich został odwołany do Warszawy. Żołnierzy, którzy opuścili Działdowo na własną rękę, przejął dowódca 1 pułku ochotniczego jazdy wielkopolskiej rtm. Ignacy Miełżyński i pod jego komendą wzięli oni udział w zwycięskiej bitwie o Brodnicę, mającej miejsce w dn. 16-18 sierpnia 1920 r.