Gregorovius, ew. Grzegorzewski, Ferdinand Julius (1821-1891) – urodził się 19 stycznia 1821 r. w Nidzicy i pochodził z polskiej, ale zniemczonej rodziny szlacheckiej Grzegorzewskich osiadłej w Prusach w XVI w. W latach 1838-1843 studiował filozofię, teologię, literaturę i historię na Albertynie w Królewcu. Po studiach, w latach 1844-1845, pracował jako nauczyciel w prywatnej szkole w Działdowie. Od 1846 r. mieszkał w Królewcu, gdzie zajmował się dziennikarstwem, współredagując czasopismo „Neue Königsberger Zeitung” (1848-1850). W 1848 r. opublikował m. in. cykl artykułów Die Idee des Polentums (pol. Idea Polskości), dedykując go Joachimowi Lelewelowi oraz cykl w obronie praw narodowych Polaków Polen-und Madjarenlieder (1849). W latach 1851-1874 podróżował po Europie. Będąc we Włoszech, napisał ośmiotomowe dzieło Historia średniowiecznego Rzymu (1859–1872) za które otrzymał honorowe obywatelstwo tego miasta. Inne dzieła z tego okresu to: Historia cesarza rzymskiego Hadriana oraz jego czasy (1851), Historia Aten w średniowieczu. Od Justyniana do podboju tureckiego (1889), Historia Korsyki (1854). Opisał również swoje podróże po Włoszech w pracy Wanderjahre in Italien, sporządził biografię papieża Aleksandra VI. Zmarł 1 maja 1891 r. w Monachium.