Gosik Henryk, ps. Miłość, Doktorek, Heniek (1923-1951) – urodził się 23 listopada 1923 r. w Nowej Wsi. Podczas okupacji niemieckiej był żołnierzem AK na terenie Obwodu „Sierpc”. W sierpniu 1944 r. został zatrzymany przez Niemców i wywieziony na przymusowe roboty na Litwę. Po zajęciu terenów litewskich przez wojska sowieckie wstąpił do Wojska Polskiego i uczestniczył m. in. w walkach o Wał Pomorski, Kołobrzeg, Szczecin. Po kapitulacji Niemiec pozostał w wojsku, jednak w styczniu 1946 r. zdezerterował, ponieważ groziło mu aresztowanie. W marcu 1946 r. został żołnierzem Batalionu ROAK „Znicz” pod dowództwem Pawła Nowakowskiego w oddziale Jana Szloma vel Szluma. Walczył w okolicach między innymi Lidzbarka i Działdowa. Latem 1946 r., po reorganizacji oddziałów ROAK, walczył w oddziale dowodzonym przez Józefa Marcinkowskiego. Po aresztowaniu skazany na karę śmierci. Wyrok wykonano 20 września 1951 r. w Warszawie.