Dobaczewski Eugeniusz (1886-1940) – urodził się 7 lutego 1886 r. w Wierzbicy Pańskiej. W 1908 r. wstąpił do Związku Walki Czynnej, a następnie do Związku Strzeleckiego i PPS-Frakcji Rewolucyjnej. Od 1913 r. studiował nauki medyczne na Uniwersytecie Lwowskim a następnie na Uniwersytecie Jagiellońskim. Po kilku miesiącach przerwał studia i zgłosił się do Legionów Polskich, służąc w szeregach 1 Brygady. Odznaczony Orderem Virtuti Militari, Krzyżem Niepodległości z mieczami, Złotym Krzyżem Zasługi i Odznaką za Wierną Służbę. W 1918 r. powrócił na uczelnię i w 1922 r. złożył dyplom z okulistyki. W latach dwudziestych osiadł w Wilnie, gdzie pełnił funkcję wiceprezesa Klubu Lekarzy Polskich. Był również członkiem Międzynarodowego Związku Okulistów i Towarzystwa Przyjaciół Nauk. W latach 1936-1939 pełnił funkcję senatora RP. Aresztowany przez Niemców 16 maja 1940 r. przebywał najpierw w Tylży, a następnie w KL Soldau, gdzie został zamordowany 1 września lub 11 listopada 1941 r.