Chmielewski Marian (1900-1940) – urodził się 6 czerwca 1900 r. w Maslowszczyźnie. Rotmistrz WP i dowódca szwadronu ckm 27 Pułku Ułanów im. Króla Stefana Batorego wchodzącego w skład Nowogródzkiej Brygady Kawalerii. 8 sierpnia 1939 r. jego pułk został przeniesiony w rejon Lidzbarka. W czasie odwrotu pułku dostał się do niewoli sowieckiej  i osadzony został w Starobielsku. Wiosną 1940 r. został zamordowany w Charkowie, a jego szczątki pochowane zostały na Cmentarzu Ofiar Totalitaryzmu w Piatichatkach. Odznaczony Krzyżem Niepodległości, Krzyżem Walecznych, Medalem Pamiątkowym za Wojnę 1918–1921 „Polska Swemu Obrońcy” i Medalem Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości.