Chechłowski Bronisław (1901-1968) – urodził się 17 lutego 1901 r. w Naguszewie. Uczestnik wojny polsko-bolszewickiej. W latach dwudziestych i trzydziestych XX w. służył zawodowo w 3 Batalionie 3 Pułku Saperów Wileńskich w stopniu plutonowego. Po wkroczeniu wojsk sowieckich po 17 września 1939 r. został internowany. W styczniu 1942 r. wstąpił do sformowanego na terenach sowieckich przez gen. Władysława Andersa 7 Pułku Artylerii Ciężkiej. Wraz z pułkiem przeszedł cały szlak bojowy, walcząc m.in. pod Tobrukiem i pod Monte Cassino. Po demobilizacji powrócił do kraju i osiedlił się w Iłowie. W 1950 r. został zatrzymany przez funkcjonariuszy Urzędu Bezpieczeństwa i decyzją Sądu Wojewódzkiego w Olsztynie skazany został na rok więzienia za działalność polityczną na szkodę państwa. Po wyjściu z więzienia pracował do emerytury jako kasjer w Rejonie Dróg Publicznych. Zmarł w kwietniu 1968 r.  Odznaczony: Medalem Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości, Krzyżem Pamiątkowym Monte Cassino, brytyjskim Medalem Wojny (War Medal), Gwiazdą Italii (Italy Star) i Krzyżem Jerozolimskim (Jerusalem Pilgrim`s Cross).