Bieszka Edward (1911-1984) – urodził się 16 stycznia 1911 r. w Karszanku. W 1936 r. ukończył medycynę na Uniwersytecie Poznańskim. Członek Korporacji Studentów Uniwersytetu Poznańskiego Pomerania.  Po ukończeniu studiów pracował jako lekarz w Toruniu i Działdowie. Jako podporucznik rezerwy WP wziął udział w wojnie obronnej 1939 r., walcząc m. in. pod Mławą i Warszawą.  Wzięty do niewoli niemieckiej przebywał w latach 1940-1945 w oflagu II C w Woldenbergu. Po wojnie pracował  w Gdańsku, Działdowie i Lęborku. Odznaczony m.in. Krzyżem Kawalerskim OOP, Medalem Wojny Obronnej 1939. Zmarł 26 września 1984 r. w Lęborku. W tym mieście jego imię nosi od 2014 r. jedna z ulic.