Banszel Karol (1890-1939 lub 1941) – urodził się 8 marca 1890 r. w Mnisztwie na Śląsku Cieszyńskim. Pastor ewangelicki, major WP. W latach 1913-1937 studiował teologię w Wiedniu, a po ukończeniu studiów podjął pracę katechety w polskim gimnazjum w Orłowie. W latach 1919-1921 był kapelanem Wojska Polskiego. Po przejściu do rezerwy objął funkcję dyrektora Seminarium Nauczycielskiego w Ostrzeszowie i ją pełnił w latach 1921-1925, a następnie dyrektora gimnazjum w Mławie, w latach 1925-1930. W tych latach współpracował ściśle z Emilią Sukertową-Biedrawiną przy organizacji Muzeum Mazurskiego w Działdowie. W latach 1930-1933 pracował jako pastor w Krakowie i jednocześnie pełnił funkcję kapelana Wojska Polskiego w tym mieście. W 1933 r. przeniósł się do Lwowa i pełnił tam funkcję kapelana WP w stopniu majora oraz proboszcza zboru i katechety w tym mieście. Po agresji sowieckiej na Polskę aresztowany przez sowietów w październiku 1939 r. Podaje się zwykle dwie wersje jego śmierci: rozstrzelanie w dn. 25-26 grudnia 1939 r. we Lwowie lub zamordowanie we lwowskim więzieniu w czerwcu 1 941 r.