Wypych Franciszek, ps. Dzik, Wilk (1920–1988) – urodził się 14 listopada 1920 r. w Raden. Szkołę podstawową i zawodową skończył w Lidzbarku. W czasie okupacji niemieckiej został aresztowany przez Niemców i przewieziony do Dęblina, następnie do Stalagu VB, a później Stalagu VI A na teren Rzeszy. Po ucieczce ze stalagu wrócił do Lidzbarka i nawiązał kontakt z grupą oporu „Gryf Pomorski”, dla której zbierał informacje o ruchach niemieckich wojsk. Po kolejnym aresztowaniu przez Niemców przebywał w KL Soldau. Po ucieczce z obozu nawiązał kontakt z Pawłem Nowakowskim i został przyjęty do AK. Pod nazwiskiem Ryszard Zalewski pełnił funkcję łącznika. Po wojnie podjął pracę w lidzbarskiej piekarni. Prześladowany przez UB wstąpił w szeregi Batalionu „Znicz”, do kompanii Stanisława Balli, gdzie pełnił funkcję dowódcy 1 plutonu. Po reorganizacji batalionu został komendantem Obwodu Brodnica. 28 lutego 1947 r. ujawnił się w ramach ogłoszonej przez władze komunistyczne amnestii. Po ujawnieniu się założył warsztat ślusarski w Nidzicy. Aresztowany za sabotaż w dn. 30 maja 1950 r.  został skazany i osadzony w więzieniu. Po jego opuszczeniu wyjechał do Gdańska, gdzie ukończył technikum budowlane i podjął pracę jako majster, a następnie jako kierownik budowy. W 1956 r. założył własny warsztat i pracował w nim do 1964 r. W tym roku został nauczycielem w gdyńskim technikum chłodniczym. W latach 1976–1983 pracował w Spółdzielni Wytwórców Rękodzieła Ludowego i Artystycznego. Zmarł 15 października 1988 r. w Gdańsku lub w Miłomłynie. Pochowany w Lidzbarku.