Siemowit IV, ew. Ziemowit IV (ok. 1352-1426) – urodził się ok. 1352 r. Książę na Rawie, Płocku, Sochaczewie, Gostyninie, Płońsku i Wiźnie, lennik króla polskiego. Kandydat do korony polskiej. Dwukrotnie, w latach 1384-1399 i 1407-1411, oddawał w zastaw zakonowi krzyżackiemu Zawkrze. W 1409 r., występując jako lennik króla polskiego, pośredniczył rozmowach polsko-krzyżackich w celu zapobieżenia grożącej wojnie. Pod Grunwaldem jego oddział walczył po stronie polskiej, ale po klęsce rycerzy zakonu krzyżackiego nadal utrzymywał z nimi poprawne stosunki, oddając przyznane mu przez króla zamki, również Działdowo i spłacając dług zastawny za Zawkrze. Zmarł w styczniu 1426 r. w Gostyninie i pochowany został w Płocku.