Rychcik Radosław – urodził się w Ciechanowie. Po ukończeniu Liceum Ogólnokształcącego im. Stefana Żeromskiego w Działdowie podjął dalszą naukę na Uniwersytecie Warszawskim, gdzie studiował filologię polską oraz reżyserię w Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej im. Ludwika Solskiego w Krakowie. Jako reżyser zadebiutował Formą przetrwalnikową wg dziennika K. Kosteckiej. W 2008 r. wystawił Versus. W gęstwinie miast B. Brechta w Teatrze Nowym w Krakowie, w 2009 r. Fragmenty dyskursu miłosnego R. Barthesa w Teatrze Dramatycznym im. Gustawa Holoubka w Warszawie i Samotność pół bawełnianych B. M. Koltèsa w Teatrze im. Stefana Żeromskiego w Kielcach. W 2010 r. dokonał adaptacji i wystawił Madame Bovary G. Flauberta w Teatrze Dramatycznym im. Gustawa Holoubka w Warszawie oraz Łysek z pokładu Idy Gustawa Morcinka (2010). w Starej Kopalni pod auspicjami Teatru Dramatycznego im. Jerzego Szaniawskiego w Wałbrzychu. W marcu 2012 r. na deskach Teatru Nowego im. Tadeusza Łomnickiego w Poznaniu wystawił adaptację Dwunastu gniewnych ludzi, zaś z okazji obchodów 68. rocznicy wybuchu Powstania Warszawskiego spektakl pt. Powstanie. W 2014 r. w poznańskim Teatrze Nowym wystawił swoją wizję Mickiewiczowskich Dziadów, otrzymując wyróżnienie: Paszport „Polityki”. W 2019 r. wyreżyserował i wystawił na scenie Teatru im. Juliusza Słowackiego w Krakowie adaptację teatralną powieści U. Eco Imię Róży. Publikował również swoje wiersze w jednym z Działdowskich Almanachów Poezji ( 2004).