Rusin Bartłomiej (1910-1983) – urodził się 29 listopada 1910 r. w Wiśniowej. Po ukończeniu nauki w szkole podstawowej w Będzicy i gimnazjum w Ropczycach zatrudnił się w gospodarstwie rolnym. W 1931 r. został powołany do wojska. W marcu 1932 r. został wyznaczony do szkoły podoficerskiej Korpusu Ochrony Pogranicza. Po odbyciu służby wojskowej pozostał w wojsku jako podoficer zawodowy. W czasie okupacji pracował najpierw jako mechanik parowego ogrzewania pociągów osobowych, a następnie jako rządca majątku ziemskiego Ludwinów w gminie Brzostowica Wielka i przymusowo, m. in. w Podkrajewie i Wiśniewie. Po wojnie podjął pracę jako instruktor hodowlany w Szkole Rolniczej w Dobrocinie, a następnie jako nauczyciel przysposobienia obronnego, opiekun i kierownik internatu męskiego w szkole w Karolewie. W latach 1950–1957 pracował na stanowisku dyrektora Liceum Rolniczego, przemianowanego w 1951 r. na Technikum Rolniczo-Łąkarskie w Lidzbarku Warmińskim, a w latach 1957-1965 w Technikum Rolniczym w Gródkach. Był posłem na Sejm PRL przez dwie kadencje, w latach 1965–1969 i 1969–1972 oraz prezesem PK ZSL. Zmarł 12 czerwca 1983 r. w Działdowie, ale pochowany został w Wiśniowej. Odznaczony m. in. Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski.