Piotr z Goniądza, ew. Giszka, Gonaesius, Gonedzius, Gonetzius (ok. 1530-1573) – urodził się około 1530 r. w Goniądzu. Ksiądz katolicki, następnie pastor protestancki, autor pierwszych dzieł teologicznych i politycznych pisanych w języku polskim. Studiował na Akademii Krakowskiej i na uniwersytecie w Padwie (1551). W grudniu 1556 r. przeprowadził dysputę teologiczną z Vergeriusem w Działdowie. W 1565 r. założył radykalny odłam kalwinizmu o nazwie Bracia Polscy i stanął na jego czele. 13 września 1573 r. zmarł na dżumę w Węgrowie.