Mieczkowski Wacław, h. Zagłoba (1869-1947) – urodził się 4 listopada 1869 r. w Ciborzu, syn Józefa. Po ukończeniu gimnazjum w Brodnicy podjął studia rolnicze w Krakowie, uczęszczając równocześnie do konserwatorium muzycznego. W trakcie studiów poznał osobiście Stanisława Wyspiańskiego, Jacka Malczewskiego i Jana Matejkę, u którego najczęściej gościł. Po ukończeniu studiów osiadł w Niedźwiedziu. W trakcie podróży po Europie zakupił wiele dzieł sztuki, które gromadził w powstałym w jego domu Muzeum Mieczkowskich. W latach 1897-1899 był prezesem Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół” w Wąbrzeźnie. W latach 1902-1925 był członkiem Towarzystwa Naukowego w Toruniu. W okresie międzywojennym był zaangażowany w działalność powstałego 26 listopada 1921 r. w Wąbrzeźnie, zainicjowanego przez Włodzimierza Tetmajera, Stefana Żeromskiego, Antoniego Chołoniewskiego i Ludwika Stasiaka, Polskiego Instytutu Narodowego (PIN), którego celem była obrona polskości na Pomorzu. Członkami tego instytutu, byli oprócz wymienionych, m.in. gen. Kazimierz Sosnkowski, Jan Zamoyski, ks. kard. Aleksander Kakowski i Stanisław Przybyszewski. Instytut został rozwiązany w 1927 r. Od 1928 r. pełnił funkcję prezesa BBWR w Wąbrzeźnie. W czasie wojny i okupacji niemieckiej mieszkał w Niedźwiedziu. Zmarł 28 lutego 1947 r. w Niedźwiedziu i tam został pochowany.