Lodwich–Ledwa Ewald (1890-1973) – urodził się 18 maja 1890 r. w Siedlcach i tam ukończył gimnazjum klasyczne. W latach 1908-1918 studiował teologię ewangelicką na Uniwersytecie w Dorpacie. W latach 1919–1920 był członkiem Komitetu Mazurskiego. 3 kwietnia 1921 r. został ordynowany na duchownego. W latach 1921-1925 mieszkał w Działdowie, gdzie współorganizował Państwowe Seminarium Nauczycielskie, pełniąc w nim funkcję dyrektora w latach 1921–1923. Współtworzył również Towarzystwo Przyjaciół Mazur oraz Polsko-Mazurskie Towarzystwo Ewangelickie i zorganizował polską parafię ewangelicką. Po opuszczeniu Działdowa przebywał najpierw na Wołyniu, a następnie w Siedlcach. Po wojnie, jako pełnomocnik Polskiego Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego na ziemiach dawnych Prus Wschodnich, ponownie przyjechał do Działdowa i w latach 1945-1953 pracował jako nauczyciel języka polskiego, rosyjskiego i łaciny w LO. Opublikował: Młode rano (1918) – wiersze, Przyjacielu mój, bracie! (1947) – przekłady wierszy poetów rosyjskich, Mały śpiewnik chrześcijański (1947) i Bajki (1953), będące przekładami z rosyjskiego bajek I. Kryłowa. Jego artykuły ukazywały się w czasopismach: „Mazur”, „Kurier Polski”, „Ziemia Siedlecka” i „Czarno na Białym”. Po przejściu na emeryturę wyjechał do Siedlec i tam 13 września 1973 r. zmarł.