Lidzbark – miasto założone na miejscu istniejącego tu wcześniej grodu datowanego na XIII w., najprawdopodobniej w 1301 r., ale prawa miejskie uzyskało ok. 1325 r. Wzmiankowane jako Lautenburgensis w 1339 r. Najstarszy zachowany dokument opatrzony herbem pochodzi z 1571 r. Była to głowa jednorożca i taki motyw na niebieskim tle znajduje się na pieczęci miejskiej. Po zawarciu II pokoju toruńskiego Lidzbark znalazł się w granicach Polski, uzyskując liczne przywileje królewskie. W wyniku pierwszego rozbioru Polski miasto znalazło się w granicach Prus. W latach 1807-1815 stanowiło część Księstwa Warszawskiego. W 1887 r. przez miasto przeprowadzono trasę kolejową z Działdowa do Brodnicy. Do Polski miasto powróciło 18 stycznia 1920 r., a w 1932 r. przyłączono je do powiatu działdowskiego. W mieście znajdowała się w latach 1938-1936 i reaktywowana w 1939 r. placówka Straży Granicznej. Pod koniec II wojny światowej Lidzbark został bardzo zniszczony, dlatego po wojnie odbudowywano go praktycznie od podstaw. Przez Lidzbark przebiega linia kolejowa nr 208, pasażerska i towarowa, Działdowo–Chojnice. Przy niej usytuowane są dwie stacje kolejowe. 1 lutego 2007 r. kolejowy ruch pasażerski został wstrzymany z powodu braku dofinansowania ze strony Urzędu Marszałkowskiego w Olsztynie, czynny jest natomiast ruch towarowy. Położenie miasta na terenach Welskiego Parku Krajobrazowego oraz Górznieńsko–Lidzbarskiego Parku Krajobrazowego, nad rzeką Wel, pośród jezior i dużego kompleksu leśnego stwarza dobre warunki do rekreacji i wypoczynku. Warto dodać, że od 2008 r. w Lidzbarku odbywa się Powiatowy Konkurs Piosenki Dla Dorosłych „Teka Dorosłego Człowieka–czyli śpiewać każdy może”. W 2012 r. miasto zdobyło tytuł „Letniej stolicy Warmii i Mazur” w plebiscycie zorganizowanym przez Gazetę Olsztyńską. Przy placu Hallera znajdują zabytkowe kamieniczki z XIX i XX w., a nieco dalej, przy ul. Zamkowej, tzw. „zameczek”, czyli dom zbudowany w miejscu dworu z 1778 r., zaś na końcu tej ulicy resztki gotyckiej baszty zamkowej z XIV w. Najważniejszym jednak zabytkiem przy ul. Zamkowej jest kościół pw. św. Wojciecha pobudowany ok. 1350 r. Nie jest to jednak jedyny kościół z tego okresu, ponieważ na „Górce” istniał w XIV w. kościół pw. Najświętszej Marii Panny. Jego pozostałości odsłonięto w trakcie badań archeologiczno-historycznych w 2000 r. Przy ul. Stare Miasto, znajdują się kamieniczki z XIX i XX w., budynek poszkolny z 1875 r. oraz zabytkowy spichlerz z XIX w., a przy skrzyżowaniu z ul. Działdowską budynek po byłym hotelu „Pod Trzema Koronami” z XIX w. Przy moście stoi rzeźba św. Jana Nepomucena z 1802 r. Przy placu Nowy Rynek funkcjonuje Warmińsko-Mazurskie Muzeum Pożarnictwa Ochotniczej Straży Pożarnej w Lidzbarku. Niedaleko przejazdu kolejowego znajduje się budynek byłej gazowni z 1903 r., a przy ul. Strażackiej kolejny spichlerz oraz budynek z czerwonej cegły datowany na koniec XIX w. Przy ul. Sądowej, w budynku z 1879 r. po byłej siedzibie sądu urzędują władze miasta i gminy. Przy ul. Młyńskiej istnieje dobrze zachowany jeden z dwóch lidzbarskich młynów z XIX w. Drugi usytuowany jest  przy ul. Poświętnej. Przy ul. Górka znajdują się niskie budynki z przełomu XIX i XX w., a na szczycie góry, w miejscu po  grodziszczu pobudowany został  w 1829 r. kościół ewangelicki pw. Jezusa Żyjącego. Obok niego stoi dom kancelaryjny z XIX w. Wokół dworca kolejowego znajduje się kilka dobrze zachowanych budynków pokolejowych z przełomu XIX i XX w. oraz jedna z dwóch zabytkowych wież ciśnień z 1909 r. Druga usytuowana jest po przeciwnej stronie miasta. Przy jeziorze Lidzbarskim, znajduje się Cmentarz Ofiar Wojennych, na którym spoczywają żołnierze narodowości polskiej, niemieckiej, francuskiej oraz rosyjskiej, zaś na cmentarzu parafialnym przy ul. Działdowskiej 3 wyodrębniono 50 mogił upamiętniających poległych we wrześniu 1939 r. żołnierzy polskich. W 2009 r. odsłonięto na budynku MGOK-u w Lidzbarku pamiątkową tablicę upamiętniającą pobyt gen. Władysława Andersa w Lidzbarku oraz otwarto dla zwiedzających jeden z lekkich schronów bojowych z 1939 r. znajdujący się przy ul. Chopina. W 2015 r. miasto zostało przyjęte do Międzynarodowej Sieci Miast Cittaslow. miasto będące siedzibą gminy miejsko–wiejskiej o tej samej nazwie. Miasto partnerskie: Oebisfelde (Niemcy). Funkcjonują tu gminne ośrodki społeczne, kulturalne i sportowe, placówki oświatowe: zespół szkół zawodowych, liceum ogólnokształcące, dwie szkoły podstawowe, przedszkole i żłobek oraz dwie jednostki OSP. Położone 25,3 km od Działdowa (przez Wysoką, Gródki, Przełęk, Wielki Łęck i Cibórz). Mieszka tu około 8200 osób.