Biełoń Konstanty (1891-1940) – urodził się 14 marca 1891 r. w Wasilkowie. Rotmistrz WP. Absolwent gimnazjum w Humaniu. Od 1912 r. służył w armii carskiej, a następnie w Wojsku Polskim.  Pełnił między innymi funkcje komendanta Szkoły Ciężkich Karabinów Maszynowych w Baranowiczach. W 1924 r. otrzymał przydział do 26 Pułku Ułanów Wielkopolskich jako oficer administracyjny i dowódca szwadronu. Uczestnik kampanii wrześniowej 1939 r. w ramach swego pułku wchodzącego w skład Nowogródzkiej Brygady Kawalerii dowodzonej przez gen. Władysława Andersa. Jego pułk stacjonował najpierw w okolicach Lidzbarka, a następnie w rejonie Sierpca. Wraz z pułkiem przeszedł prawie cały jego szlak bojowy. Wzięty do sowieckiej niewoli po bitwie pod Bóbrką, trafił do Starobielska. Zamordowany wiosną 1940 r. w Charkowie.