29 stycznia 1917 r. – urodził się w Petersburgu Jan Wiszniewski. W 1931 r. ukończył szkołę powszechną, a następnie, w 1934 r., szkołę podoficerską piechoty dla nieletnich. Będąc w trakcie służby wojskowej w 32 pp. w Modlinie, w marcu 1939 r. ukończył gimnazjum i otrzymał awans na plutonowego. W czasie kampanii wrześniowej bierze udział w walkach pod Gruduskiem i Lesznem. Obrońca Twierdzy Modlin. 27 września 1939 r. został ranny. Wraz z załogą twierdzy został po jej kapitulacji wzięty do niewoli i osadzony w Gefangenenlager Soldau-Illowo-Mlawa i przebywał tam do 15 października 1939 r. 10 lutego 1940 r. został aresztowany przez sowietów na ich terenie okupacyjnym i wywieziony w głąb tego kraju. W drugiej połowie  1941 r. wstąpił do formującej się armii polskiej, dowodzonej przez gen. Andersa i przydzielony do 7 dywizji. Wraz z dywizją trafił najpierw do Iraku, a następnie Palestyny. 20 listopada 1942 r. otrzymał awans do stopnia sierżanta podchorążego. Przez okres wojny służył w Palestynie. Tam, 13 grudnia 1946 r., zmarł na gruźlicę.