Kahané Jerzy (1901-1941) – urodził się 27 maja 1901 r. w Warszawie, duchowny ewangelicki. W 1921 r. wziął udział jako ochotnik w wojnie polsko-bolszewickiej, służąc w 21 Pułku Piechoty Legionów. W 1927 ukończył studia na Wydziale Teologii Ewangelickiej Uniwersytetu Warszawskiego i 28 stycznia 1928 r. został ordynowany na duchownego. W latach 1928-1929 był katechetą w Państwowym Seminarium Nauczycielskim w Działdowie, w latach 1929–1931 był administratorem polskich zborów ewangelickich w Bydgoszczy, Grudziądzu, Tczewie i Toruniu. W latach trzydziestych pełnił funkcję prefekta w Katowicach, a następnie w Chorzowie. Od 1937 r. pełnił obowiązki proboszcza w Gdyni. W lutym 1940 r. został aresztowany przez Niemców i osadzony w KL Stutthof, a następnie w KL Sachsenhausen. Zagazowany 11 lipca 1941 r. w Pirnie-Sonnenstein.