Iłowo-Osada – wieś i siedziba gminy o tej samej nazwie została wyodrębniona jako jednostka administracyjna z terenu wsi Iłowo w 1877 r., natomiast Iłowo jako wieś powstało w XIV w. nadaniem przez wielkiego mistrza Winrycha von Kniprode 40 włók Menzlowi von Wildenau. Jej właścicielem w 1403 r. był Piotr von Baysen (Bażyński). W XVIII w. istniała tu szkoła szlachecka dla dzieci biednych. W 1912 r. gmina ewangelicko-unijna wybudowała ze składek parafian Dom Modlitwy. W 1924 r. z inicjatywy katolickiego proboszcza z Białut powołano Towarzystwo Budowy Kościoła w Iłowie. W 1927 r. wybudowano świątynię, a w roku następnym utworzono parafię. We wsi znajduje się zabytkowy parowóz, pomnik świadczący o „kolejowym“, a jednocześnie granicznym rodowodzie tej miejscowości, ponieważ w tym miejscu, w XIX w., stykały się, pruska Kolej Malborsko-Mławska i rosyjska Kolej Nadwiślańska. We wsi znajdują się domy z początku XX w., przeznaczone dla pracowników kolei, kolejowa wieża ciśnień, strażnica przejazdowa z okresu II wojny światowej, stare budynki dworca kolejowego, a wcześniej poczty cesarskiej (koniec XIX w.), Towarzystwa Oceanicznego (mieściły się w nim później: siedziba władz hitlerowskiego obozu przejściowego, gimnazjum kolejowo-mechaniczne i szkoła zawodowa). Przy ul. Wyzwolenia znajdują się budynki: po protestanckim Domu Modlitwy (1912) i szkolny z lat 1906–1908, w którym mieści się obecnie zespół szkół. W czasie okupacji istniał w Iłowie obóz przejściowy przeznaczony dla przymusowych robotników wywożonych na roboty do Niemiec z podobozem dla ich dzieci. 1 czerwca 1979 r. odsłonięto we wsi pomnik poświęcony pomordowanym dorosłym i dzieciom w latach 1941–1945, a w 1999 r.  tablicę pamiątkową usytuowaną w miejscu po byłym pomniku marszałka Józefa Piłsudskiego. We wsi funkcjonują również: biblioteka, GOPS, GOKiS i jednostka OSP. Położona 8,3 km od Działdowa (przez Kisiny). Mieszka tu około 2950 osób.