Gromadkarze – religijno-narodowy ruch w kościele luterańskim zapoczątkowany w Prusach w pierwszej połowie XIX w. Przetrwał do II wojny światowej. Nazwa pochodzi od zebrań wyznawców luteranizmu pod przewodnictwem wybranych przez siebie kaznodziejów na modlitwę, w celu pogłębienia „łączności z Bogiem”. Dla Mazurów z okolic Działdowa, z uwagi na brak duchownych mówiących w języku polskim, stanowił też formę samoobrony przed germanizacją. Wybitni działacze na terenie Działdowa i okolic to: Wilhelm Małłek, Gottlieb Leyk, Fryderyk Leyk i Jan Lischewski. Ten ostatni, w latach 1902-1906, wydawał polską wersję gromadkarskiego organu „Poseł Pokoju”.