Grabowski Wacław, ps. Puszczyk (1916-1953) – urodził się 10 grudnia 1916 r. w Krępie. Żołnierz Narodowego Zjednoczenia Wojskowego w stopniu porucznika. W 1938 r. ukończył liceum w Mławie i podjął pracę jako nauczyciel. We wrześniu 1939 r. wziął udział w wojnie obronnej i uczestniczył między innymi w bitwie pod Kockiem. Po klęsce wrześniowej podjął działalność konspiracyjną w strukturach ZWZ-AK Obwód Mława. W 1945 r. znalazł się w strukturach Batalionu „Znicz” dowodzonego przez Pawła Nowakowskiego. 6 czerwca 1945 r. uczestniczył w udanej akcji uwolnienia 32 żołnierzy AK z więzienia PUBP w Mławie. Po rozwiązaniu oddziału znalazł się w amerykańskiej strefie okupacyjnej w Niemczech i dostał przydział do wojsk polskich. Po powrocie do kraju zorganizował w 1947 r. oddział partyzancki działający na terenie powiatów: działdowskiego, mławskiego, przasnyskiego i ciechanowskiego. W 1950 r. nawiązał kontakt z Mieczysławem Dziemieszkiewiczem z Narodowego Zjednoczenia Wojskowego i włączył na krótko swój oddział w podległe mu struktury.  Współpraca trwała do kwietnia 1951 r. Do jesieni 1952 r. ukrywał się wraz z oddziałem w bunkrach na terenie obecnego powiatu działdowskiego, niedaleko Iłowa-Osady, działając między innymi w okolicach Rywocin, Petrykóz, Gnojna i Niechłonina. Po zlokalizowaniu jego obozu, przeszedł w okolice Mławy, gdzie do lata 1953 r. przebywał w okolicach wsi Niedziałki. 5 lipca 1953 r., po donosie mieszkańca wsi Niedziałki Wacława Głuszka jego oddział został otoczony przez grupę 1300 funkcjonariuszy KBW, UB i MO. Po ponad godzinnej walce polegli wraz z nim: Henryk Barwiński, Antoni Tomczak, Piotr Grzybowski, Lucjan Krępski. Po bitwie zmarli w szpitalu w wyniku odniesionych ran: Feliks Gutkowski oraz Kazimierz Żmijewski. Miejsce pochówku nie zostało do dziś ustalone. W 2001 r. w miejscu jego śmierci stanął obelisk ufundowany przez rodziny ofiar, władze lokalne i mieszkańców wsi.